Forum Magazynu Estrada i Studio

W jaki sposób, mając do dyspozycji jedną nagraną ścieżkę monofoniczną jakiegoś instrumentu, stworzyć z niej ścieżkę o w miarę szerokim obrazie stereo tak, żeby po zmiksowaniu kanału prawego z lewym (czyli umonofonicznieniu) nie powstawał filtr grzebieniowy i nie było słyszalne echo (jeśli stosujemy do tego delay)? Czy jest może jakaś wtyczka, która poradzi sobie z tym zadaniem? A może po prostu nie da się skutecznie zrealizować tego zadania, bez posiadania dwóch niezależnie nagranych wersji tej samej ścieżki?

Mój problem w zasadzie sprowadza się do pytania: Jakie powinny być zależności brzmieniowe między dwoma ścieżkami zawierającymi ten sam materiał muzyczny, aby po ich zmiksowaniu nie powstawały zniekształcenia i żeby ich skrajne umieszczenie w panoramie wywoływało wrażenie poszerzenia bazy stereo?

Jeśli jest jeden instrument, to zazwyczaj zajmuje on jakieś konkretne miejsce w przestrzeni, a więc również jego obraz akustyczny powinien umożliwiać konkretną lokalizację. Punktowa lokalizacja jest jednym ze smaczków nagrania, które kojarzą się z wysoką klasą realizacji, ale jeśli chcesz (wzorem być może jakiejś idiotycznej mody) zepsuć to i ze stereofonii uczynić nieczytelną papkę, to Twoje święte prawo.

Jest oczywiście parę sposobów, np. dodanie lekko odstrojonej wersji przy pomocy procesora pitch shift. Lepiej oczywiście nagrać całość 2-3 razy, ale to wymaga precyzji.