O łał... teraz dopiero załapałem. Rudess demonstruje głównie matematyczne brzmienia, podczas gdy na tej klawiaturze pięknie widać akordy budowane tercjami: c e g b d (f#) a, c eb g bb d a, i inne kombinacje. Takie coś może się świetnie nadawać do grania "normalnej" muzyki z europejską harmonią....

. Nie bardzo, na potrzeby "normalnej" europejskiej muzyki już dawno opracowano doskonały wręcz system stosowany w akordeonach guzikowych. W naszym projekcie też się znakomicie sprawdza, bardzo chętnie go jutro zademonstruję. Czemu dopiero jutro, a w zasadzie już dziś? Otóż temu gdyż zabrakło mi właśnie guzików aby zaprezentować go w pełnej krasie na zdjęciu
Kilka dodatkowych słów objaśnienia do przedstawionego powyżej projektu:
- system ten służy w głównym zamyśle do uruchamiania akompaniamentu w przypadku pracy z aranżerami,
- wszystkie dźwięki zamykają się w obrębie jednej oktawy, niektóre są po prostu powtórzone,
- "patent" z kołem kwintowym to nic innego jak powielenie pomysłu z basowej testury akordeonowej, aczkolwiek z bardzo istotnymi modyfikacjami. Chodziło tu o to aby w prosty, wręcz schematyczny sposób dać sobie radę z najczęściej występującymi tonacjami. Gdy się jednak mocniej przyjrzeć diagramowi, to nie sposób dostrzec, iż praktycznie wszystkie tonacje są do "obskoczenia". Z tym jednak, iż te najmniej chodliwe (mocno krzyżykowo/bemolowe) wymagają już troszkę pomyślunku.
- wszystko działa na jeden podstawowy sposób: takie same ułożenie palców dla każdego rodzaju akordu, bez względu na tonację. Przy tym dla większości popularnych tonacji w poziomym rzędzie obowiązuje zasada: jeśli tonika centralnie, to subdominanta będzie od niej "oczko" na lewo, a dominanta na prawo. Czyli dla tonacji "C" w poziomym rzędzie uświadczymy guziki w kolejności F,
C, G. Czyli jeśli złożymy akord np. C, E, G (C-dur) to wystarczy tylko przesunąć tak samo ułożone palce o jeden guzik w lewo aby uzyskać F, A, C (F-dur). Przesuwając je w prawo otrzymamy G, H, D (G-dur).
Prawda, że proste
[addsig]